Jerzy Peńsko

Jerzy Peńsko,
urodzony 21 kwietnia 1924 roku, rysunkiem interesuje się od dzieciństwa.
Podstaw perspektywy i rysunku uczył się na lekcjach rysunku w szkole średniej.
Lata okupacji niemieckiej nie pozwalały na uprawianie sztuki.
Później  były czasochłonne  studia, następnie praca w nauce związana z bardzo absorbującą twórczością innego rodzaju niż sztuki plastyczne.
W tej sytuacji uprawianie sztuki malarskiej było możliwe jedynie w niewielkim wymiarze    wolnego    czasu.    
Dopiero   pod    koniec aktywności zawodowej, a szczególnie po przejściu na emeryturę, mógł poświęcić więcej czasu na realizację swojego zamiłowania. 
Jest  samoukiem  kształconym  przez    obserwację otaczającego   świata:   przyrody,  ludzi   i zwierząt – a także przez studiowanie prac innych malarzy w muzeach i galeriach świata.
Techniki rysunku i malowania uczył się z książek, a najwięcej z własnej praktyki.
Od 1998 roku jest członkiem Warszawskiego Stowarzyszenia Plastyków.
Uprawia malarstwo  realistyczne uważając,  że otaczający świat ma w sobie dość piękna i wzorów,   że wystarczy ich dla wielu pokoleń malarzy. Trzeba tylko umieć to wszystko należycie zobaczyć.
Ukazywanie tego piękna w malowanych pejzażach, scenach rodzajowych lub portretowanych twarzach lub postaciach ludzkich, jest wystarczającym powodem, aby pomysłów nie szukać w zawiłym świecie abstrakcji, często trudnej do zrozumienia przez widza.
Maluje obrazy czytelne, ale jednocześnie nie odtwarzające wiernie świata. 
Maluje najchętniej suchymi pastelami, ale stosuje również rysunek węglem, akwarele i farby olejne.