Katarzyna Zwieczorowska

Absolwentka Liceum Sztuk Plastycznych w Supraślu, Filologii Polskiej w

 Białymstoku oraz Studiów Podyplomowych w zakresie Edukacji Artystycznej w Olsztynie.

Członkini Warszawskiego Stowarzyszenia Plastyków.

Od lat pracuje jako nauczycielka języka polskiego i sztuki.

 Jej sztuka wywodzi się z malarstwa przedstawiającego, którego uczyła się w szkole.

Tam zgłębiała tajniki proporcji, doboru kolorów, kompozycji, tam poznała to,

 co kształtowało całe pokolenia malarzy i działało na odbiorców - podstawy malarstwa.

 Jak wielu twórców zaczęła od sztuki figuratywnej i plamy.

Zafascynowana impresjonizmem, inspiruje się podlaskimi pejzażami, choć ich nie kopiuje.

Skupia się na obserwacji niuansów światłocieniowych i kolorystycznych.

Lubi błyskające między drzewami promienie, które odbijają się w wodzie.

Ciekawi ją ulotność chwili, a słońce między gałęziami i błyski na wodzie jak najbardziej spełniają te założenia,

 wywołujące uczucia, a to z kolei jest punktem wyjścia do ukazania prostych form,

 zsynchronizowanych w kompozycjach ujawniających się zazwyczaj w pionach i poziomach.

 Jej malarstwu przyświeca idea zapisana w wierszu Julii Hartwig, że:

 Sztuka jest zaklinaniem istnienia żeby przetrwało ale jej przestrzeń rozciąga się na niewidzialne

 I jest inteligencją która żywioły skłócone zjednuje podobieństwem

  Jeśli chodzi o nawiązania i inspiracje to upatruje ich w wyobraźni Witkacego,

operowaniu kreską (inną, ale kreską) jak u van Gogha i uroszczeniach Pieta Mondriana.

 Prace były prezentowane podczas wystaw indywidualnych i zbiorowych,

 znajdują się w kolekcjach polskich i zagranicznych.

 Prowadzi profil: De.Formacje/ZWIECZOROWSKA.